ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ (Ε.ΠΑ.Μ.)

Ι. ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ – ΣΚΟΠΟΙ Ε.ΠΑ.Μ.

Άρθρο 1

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο ( Ε.ΠΑ.Μ. ) ιδρύθηκε, ως πολιτική οργάνωση ( κίνημα – μέτωπο ), την 16η Ιουλίου 2011 και την 27η Μαρτίου 2012 έλαβε τη νομική μορφή του, ως πολιτικό κόμμα. Το Ε.ΠΑ.Μ. υπήρξε τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της κοινωνικής οργής. Τ ο Ε.ΠΑ.Μ. ανταποκρίθηκε στην ανάγκη και απαίτηση του λαού για συγκρότηση μίας ευρύτερης κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, η οποία θα υπερβαίνει τις διαχωριστικές γραμμές ιδεολογίας και κομματικής ταυτότητας, στη βάση ορισμένων άμεσων στόχων ανατροπής, όπως είναι η δημοκρατική ανατροπή της σημερινής πολιτικοοικονομικής κατάστασης και η διάνοιξη του δρόμου για μία ριζικά διαφορετική πορεία του τόπου.

Άρθρο 2

Το Ε.ΠΑ.Μ. έχει ως σκοπό : α) Να επανακτήσει, για τον εργαζόμενο λαό και τη χώρα, ό,τι τους έχει στερήσει το καθεστώς δουλοπαροικίας του χρέους, το οποίο έχει επιβάλει η τρόϊκα, μαζί με την οικονομική και πολιτική ολιγαρχία του τόπου. β) Να οδηγήσει ενώπιον μίας πραγματικά ανεξάρτητης Δικαιοσύνης τους δήμιους του ελληνικού λαού, τους υπεύθυνους της σημερινής χρεοκοπίας και τους σύγχρονους δωσίλογους. γ) Να επιβάλλει τη μη αναγνώριση του δημόσιου χρέους και την άμεση παύση της πληρωμής του. δ)Να απαλλάξει τη χώρα από τον «ζουρλομανδύα» του ευρώ, ώστε, με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, να αποκτήσει ο λαός τον έλεγχο της οικονομίας του. ε) Να εθνικοποιήσει τις κορυφές του πιστωτικού συστήματος, τις υποδομές και τους βασικούς οικονομικούς μοχλούς της χώρας, ώστε να αντιμετωπισθεί η ύφεση και να ανοίξει ο δρόμος για την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου. στ) Να διεκδικήσει από τη Γερμανία το γνωστό «κατοχικό» δάνειο, αλλά και τις πολεμικές αποζημιώσεις. ζ) Να επιβάλλει τη δημοκρατία μέσα από μία Συντακτική Εθνοσυνέλευση, με μοναδικό σκοπό ένα νέο Σύνταγμα, το οποίο να κατοχυρώνει την αυθεντική λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία.

η) Οι οργανωτικές αρχές συγκροτημένης δράσης είναι η ισότητα των μελών, οι Δημοκρατικές διαδικασίες, η ελευθερία λόγου, η λογοδοσία, η αιρετότητα, η ανακλητότητα των οργάνων του, η αυτοτέλεια της πολιτικής δράσης, η ανιδιοτέλεια στη δράση, ο σεβασμός στις απόψεις, το πλάτεμα από την εκπροσώπηση προς τη συμμετοχή, η αλληλεγγύη και η αντίσταση σε πολιτικές αποφάσεις και πράξεις εις βάρος του Ελληνικού Λαού.

θ) Το Ε.ΠΑ.Μ. στηρίζεται σε πλατιά κοινωνικά στρώματα και αντλεί αποθέματα ψυχικών δυνάμεων από τους αγώνες, τις παραδόσεις, τα έθιμα και τον πολιτισμό διαχρονικά του Ελληνικού Λαού.

Άρθρο 3

Με βάση τα προαναφερθέντα, το Ε.ΠΑ.Μ. όχι μόνο δεν είναι κόμμα, με την παραδοσιακή – στενή έννοια του όρου, αλλά στην πράξη είναι μία προσωρινή και ιστορικά μεταβατική σύμπραξη κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων στο εσωτερικό του λαού, στηριγμένη σε πολύ συγκεκριμένους και πολύ άμεσους στόχους. Όταν και όποτε οι στόχοι αυτοί επιτευχθούν, το Ε.ΠΑ.Μ. θα έχει κλείσει έναν ιστορικό κύκλο και, ενδεχομένως, δεν θα έχει πια λόγο υπάρξεως.

Σε κάθε περίπτωση, το παρόν καταστατικό απηχεί την οργανωτική δομή, την οποία πρέπει να έχει ένα αυθεντικό Παλλαϊκό Μέτωπο υπό τις σημερινές συνθήκες, με τις προτεραιότητες και τις αναφορές του Ε.ΠΑ.Μ.

ΙΙ. ΜΕΛΗ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ.

Άρθρο 4

Μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. είναι όποιος : α) εγγράφεται στους καταλόγους των μελών του, β) αποδέχεται την Ιδρυτική Διακήρυξη και το Καταστατικό του Μετώπου,γ) ανήκει και δραστηριοποιείται σ’ έναν από τους πυρήνες του, και δ) υλοποιεί τις αποφάσεις των οργάνων του Μετώπου και πληρώνει την τακτική συνδρομή του.

Άρθρο 5

Τα νέα μέλη είναι υποχρεωμένα να εντάσσονται στον πυρήνα του τόπου κατοικίας ή εργασίας τους μέσα από μία διαδικασία υποδοχής, η οποία θα τους δίνει τη δυνατότητα να συστηθούν και να εκθέσουν τους λόγους και τις προσδοκίες τις οποίες έχουν από την ένταξή τους στο Ε.ΠΑ.Μ.

Άρθρο 6

Δεν είναι δυνατόν να θεωρείται μέλος όποιος δεν συμμετέχει σε τακτική βάση στις εσωτερικές διαδικασίες, στα καθήκοντα και στις δράσεις ενός πυρήνα. Όλα τα μέλη του Ε.ΠΑ.Μ. οφείλουν να συμμετέχουν ενεργά και στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, αναλαμβάνοντας, αναλόγως του διαθεσίμου χρόνου τους, συγκεκριμένα καθήκοντα και ευθύνες. Όποιο μέλος, ενώ έχει τη δυνατότητα, ωστόσο αρνείται να συμμετέχει στις δράσεις του πυρήνα, να αναλαμβάνει καθήκοντα και ευθύνες και να εκτελεί τις αποφάσεις των οργάνων του Μετώπου, τότε πρέπει να τίθεται εκτός των γραμμών του Μετώπου.

Άρθρο 7

Η συνδρομή του μέλους καθορίζεται μηνιαία, ορίζεται κατ’ ελάχιστον στα 5€ και κλιμακώνεται ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του μέλους. Εξαίρεση από την καταβολή της συνδρομής δύναται να αποφασίζει ο πυρήνας σε όσες περιπτώσεις, αντικειμενικά και αποδεδειγμένα, αδυνατεί το μέλος να την καταβάλλει. Είναι, επίσης, δυνατή και η καταβολή μειωμένης συνδρομής σε όσες περιπτώσεις, αντικειμενικά και αποδεδειγμένα, το μέλος έχει περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες. Σε κάθε περίπτωση, είναι δυνατή, αντί της χρηματικής συνδρομής, η καταβολή εισφοράς εργασίας ή άλλης, μη χρηματικής, παροχής ( π.χ. δωρεάν παραχώρηση χώρου ή μηχανημάτων για τις ανάγκες του πυρήνα ή του τομέα, κλπ ). Τέλος, είναι δυνατόν, αναλόγως των αναγκών του πυρήνα και εν γένει του Ε.ΠΑ.Μ., να αποφασισθεί από τον πυρήνα η καταβολή έκτακτης – πρόσθετης συνδρομής. Είναι αυτονόητο, ότι ενεργό μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. θεωρείται το οικονομικώς εντάξει μέλος του.

Άρθρο 8

Όσα εκ των μελών, καθυστερήσουν επί έξι μήνες, χωρίς αντικειμενικό και αποδεδειγμένο λόγο, την καταβολή της τακτικής συνδρομής τους, τότε θεωρούνται ότι έχουν αποχωρήσει από το Ε.ΠΑ.Μ. Σε αυτήν την περίπτωση ενημερώνεται η γενική συνέλευση του πυρήνα και διαγράφεται το μέλος από τις καταστάσεις του.

Άρθρο 9

Μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. μπορεί να γίνει και μέλος άλλης πολιτικής οργάνωσης ή δύναμης αρκεί να σέβεται την ανεξαρτησία του Μετώπου στην δράση, να τηρεί τους καταστατικούς κανόνες και τις αποφάσεις του. Το μέλος άλλης οργάνωσης δεν μπορεί να εκπροσωπεί οργανωμένη συνιστώσα εντός του Μετώπου.

Άρθρο 10

Ένα μέλος ανήκει μόνο σε έναν πυρήνα. Υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ θέσης συντονιστή πυρήνα, μέλους του Εθνικού Συντονιστικό Συμβουλίου και μέλους του Ελεγκτικού Συμβουλίου.

Άρθρο 11

Στεγανά στο Ε.ΠΑ.Μ. δεν υπάρχουν. Όλα τα μέλη του έχουν τα ίδια δικαιώματα στην ενημέρωση και την συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα. Μπορούν να παρακολουθήσουν όποια συνεδρίαση οργάνου θελήσουν, αφού ενημερώσουν πρώτα τον πυρήνα τους και ο πυρήνας τους ενημερώσει το αντίστοιχο όργανο. Σε όλα τα επίπεδα ισχύει η ανακλητότητα, η υποχρεωτική λογοδοσία και ο απολογισμός, όπως και η περιορισμένη θητεία των εντεταλμένων εκπροσώπων σε όλα τα όργανα.

Άρθρο 12

Διαγραφή μέλους του Ε.ΠΑ.Μ. μπορεί να γίνει από την γενική συνέλευση του πυρήνα στον οποίο ανήκει. Πρόταση διαγραφής μπορεί να καταθέσει στον πυρήνα οποιοδήποτε άλλο μέλος ή όργανο του Ε.ΠΑ.Μ. με συνοδευτική έκθεση των λόγων που δικαιολογούν την πρόταση διαγραφής. Η απόφαση και οι λόγοι της διαγραφής κοινοποιούνται εσωτερικά σε όλους τους τομείς και τους πυρήνες του Ε.ΠΑ.Μ. μέσω του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου.

ΙΙΙ. ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ.

Άρθρο 13

Η οργάνωση του Ε.ΠΑ.Μ. είναι απλή, αποτελεσματική, ευέλικτη και εξασφαλίζει τις εσωτερικές δημοκρατικές διαδικασίες, την εσωτερική διαφάνεια και τις δυνατότητες των μελών για έλεγχο των πράξεων των κεντρικών οργάνων. Επιπλέον, όλες οι βασικές αποφάσεις λαμβάνονται από τη βάση της οργάνωσης και δεν επιβάλλονται από την κορυφή προς τη βάση της. Τέλος, η λειτουργία των οργάνων είναι τέτοια, ώστε να σφυρηλατεί την ενότητα των μελών του Ε.ΠΑ.Μ., αλλά και εν γένει του ελληνικού λαού. Ως εκ τούτου, όλες οι συγκεντρώσεις και οι εκδηλώσεις του Ε.ΠΑ.Μ. είναι «ανοικτές» σε κάθε έλληνα πολίτη και αποσκοπούν στο «κοινό καλό».

Άρθρο 14

Με βάση τα προαναφερθέντα, τα βασικά – κύρια όργανα του Ε.ΠΑ.Μ. είναι τα ακόλουθα: α) Οι Τοπικές Οργανώσεις, οι οποίες αποκαλούνται «Πυρήνες». β)Οι Τομείς. γ) Το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο.

δ) Το Ελεγκτικό Συμβούλιο. ε) Το Συνέδριο. Όλοι οι πυρήνες και όλοι οι τομείς είναι αυτόνομες οργανώσεις ως προς τις εσωτερικές τους διαδικασίες. Έχουν το δικαίωμα να εκδίδουν τα δικά τους έντυπα, αφίσες και υλικά, με τη δική τους επωνυμία. Ωστόσο, οι αποφάσεις και η δράση τους τελεί υπό την κρίση οποιουδήποτε μέλους του Ε.ΠΑ.Μ., καθώς και των οργανώσεων του Μετώπου. Το δε Συνέδριο είναι το ανώτατο όργανο του Ε.ΠΑ.Μ.

IV. ΤΟΠΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ – «ΠΥΡΗΝΕΣ»

Άρθρο 15

Χαρακτήρας και στόχοι των τοπικών οργανώσεων – «πυρήνων» : Οι τοπικές οργανώσεις – «πυρήνες» αποτελούν το βασικό κύτταρο – θεμέλιο του οργανισμού του Ε.ΠΑ.Μ. Ο πυρήνας συγκροτείται κατά τόπους κατοικίας και κατά χώρους εργασίας από πέντε ( 5 ), κατ’ ελάχιστον, μέλη του Μετώπου. Βασικό καθήκον κάθε πυρήνα είναι η ανάδειξη του Μετώπου στον χώρο ευθύνης του και η μαζική δράση, προς επίλυση των άμεσων και βασικών προβλημάτων του λαού. Οι πυρήνες του Ε.ΠΑ.Μ. και το ίδιο το Ε.ΠΑ.Μ. πρέπει να προωθούν την ενότητα του λαού και όχι τον διχασμό του, όπως έπρατταν και πράττουν διαχρονικά οι περισσότεροι πολιτικοί σχηματισμοί.

Άρθρο 16

Ο πυρήνας είναι υποχρεωμένος να πληροφορείται, στο μέτρο του δυνατού, το λόγο, για τον οποίο δεν συμμετέχει τακτικά στις εργασίες του κάποιο από τα μέλη του. Ο πυρήνας πρέπει να συνδράμει τα μέλη του, ώστε να εντάσσονται ομαλά και με ενθουσιασμό στην οργανωμένη δουλειά.

Άρθρο 17

Ο πυρήνας και κάθε μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. έχουν την υποχρέωση να διατηρούν τακτικές επαφές με τους φίλους του Ε.ΠΑ.Μ. Ο πυρήνας οφείλει να δείχνει σεβασμό και ενδιαφέρον για τα μέλη και τους φίλους του Ε.ΠΑ.Μ.

Άρθρο 18

Ανώτατο όργανο του πυρήνα είναι η γενική συνέλευση των μελών του, η οποία μπορεί να πάρει δεσμευτικές για όλα τα μέλη της αποφάσεις μόνο όταν διαθέτει απαρτία με την παρουσία του 50% των εγγεγραμμένων μελών της.

Άρθρο 19

Ο πυρήνας επιλέγει συντονιστική επιτροπή από τρία ( 3 ) τουλάχιστον μέλη για εκ περιτροπής θητεία που δεν πρέπει να υπερβαίνει τους τέσσερις ( 4 ) μήνες. Οι συντονιστές έχουν την ευθύνη σύγκλισης της γενικής συνέλευσης σε τακτική βάση, ενημερώνουν και κρατούν επαφή με όλα τα μέλη του πυρήνα και συντονίζουν το πρόγραμμα δράσης εξασφαλίζοντας ότι όλα τα μέλη συμμετέχουν ενεργά.

Άρθρο 20

Έκτακτη συνέλευση μπορεί να συγκληθεί αν το ζητήσει το 1⁄4 των μελών του πυρήνα. Για ζητήματα διαγραφής μελών απαιτείται αυξημένη πλειοψηφία 2/3 των παρόντων μελών.

Άρθρο 21

Όλοι οι πυρήνες του Ε.ΠΑ.Μ. υποχρεούνται να ενημερώνουν την κεντρική βάση δεδομένων με τα εγγεγραμμένα μέλη τους και να αποδίδουν στο κεντρικό ταμείο το 10% των μηνιαίων εσόδων τους. Τόσο η κεντρική βάση δεδομένων με τα εγγεγραμμένα μέλη του Ε.ΠΑ.Μ., όσο και το κεντρικό ταμείο βρίσκονται στην αποκλειστική ευθύνη του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του Ε.ΠΑ.Μ. Τα έξοδα του τομέα αναλαμβάνουν οι πυρήνες.

Άρθρο 22

Πυρήνας που αρνείται να αποδώσει τα προβλεπόμενα στο κεντρικό ταμείο, τίθεται εκτός Ε.ΠΑ.Μ. και διαλύεται με ευθύνη του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου χωρίς δικαίωμα προσφυγής.

V. ΤΟΜΕΙΣ

Άρθρο 23

Ανώτατο όργανο του τομέα είναι η γενική συνέλευση όλων των μελών των πυρήνων που τον απαρτίζουν. Η γενική συνέλευση του τομέα συνέρχεται μια φορά το δίμηνο, ή και αργότερα, σύμφωνα με απόφαση των πυρήνων που τον αποτελούν. Οι αποφάσεις της είναι δεσμευτικές για όλους τους πυρήνες του τομέα όταν διαθέτει απαρτία με τουλάχιστον το 50% των μελών από όλους τους πυρήνες. Έκτακτη γενική συνέλευση μπορεί να συγκληθεί οποτεδήποτε αρκεί να την ζητήσει έστω και ένας Πυρήνας.

Άρθρο 24

Η δράση του τομέα συντονίζεται από Γραμματεία η οποία απαρτίζεται από εντεταλμένους εκπροσώπους που επιλέγει ελεύθερα κάθε πυρήνας, κατ’ ελάχιστον ένας ( 1 ) ανά πυρήνα. Για τον καλύτερο συντονισμό της δράσης των τομέων ειδικά σε επίπεδο Περιφέρειας μπορεί να υπάρξει ανάγκη να συγκροτηθεί Γενική Γραμματεία, η οποία θα απαρτίζεται από εντεταλμένους εκπροσώπους όλων των τομέων της περιοχής, εκλεγμένους από την συνέλευση του Τομέα ( ένας ανά τομέα κατ’ ελάχιστον).

Άρθρο 25

Προσφυγή εναντίον μιας απόφασης πυρήνα μπορεί να γίνει στην γενική συνέλευση του τομέα όπου ανήκει ο πυρήνας. Η απόφαση της γενικής συνέλευσης του τομέα είναι δεσμευτική για όλα τα μέλη και τους πυρήνες του τομέα και μπορεί να ανατραπεί μόνο μετά από προσφυγή εναντίον της στο Ελεγκτικό Συμβούλιο του Ε.ΠΑ.Μ.

Άρθρο 26

Η σοβαρότητα της αποστολής του πυρήνα, του τομέα αλλά και του Ε.ΠΑ.Μ., επιβάλλει την αυστηρή περιφρούρηση των εσωτερικών διαδικασιών. Στη συνεδρίαση του πυρήνα και του τομέα δεν επιτρέπεται η συμμετοχή ανθρώπων που δεν έχουν εγγραφεί ως μέλη. Το ίδιο ισχύει και για τον εσωτερικό διάλογο του Ε.ΠΑ.Μ. Δεν μπορεί να συμμετάσχει οποιοσδήποτε δεν έχει εγγραφεί ως μέλος του Ε.ΠΑ.Μ., ή έχει αποχωρήσει από αυτό.

Άρθρο 27

Η γενική συνέλευση του τομέα μπορεί να προχωρήσει στη διαγραφή μέλους του, ακόμη και στην διάλυση ενός πυρήνα όταν κριθεί ότι η δράση του και οι αποφάσεις του λειτουργούν διαλυτικά στις γραμμές του Ε.ΠΑ.Μ. Τα μέλη του πυρήνα αυτού απορροφώνται από τους όμορους πυρήνες. Προσφυγή εναντίον των παραπάνω αποφάσεων μπορεί να γίνει μόνο στο Ελεγκτικό Συμβούλιο και τελικά στο Συνέδριο του Μετώπου.

VI. ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Άρθρο 28

Ο πολιτικός διάλογος στο Ε.ΠΑ.Μ. είναι συνεχής και ανοιχτός. Διεξάγεται σε δύο επίπεδα. Αφενός, στις εσωτερικές διαδικασίες των πυρήνων και των τομέων μόνο ανάμεσα στα μέλη, όπου διεξάγεται ελεύθερα και χωρίς προκαταλήψεις. Κι αφετέρου, δημόσια με ενυπόγραφα κείμενα που δημοσιεύονται στις στήλες πολιτικού διαλόγου των μέσων ενημέρωσης του Ε.ΠΑ.Μ.

VII. ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Άρθρο 29

Ανώτατο όργανο του Ε.ΠΑ.Μ. είναι το συνέδριο, το οποίο συνέρχεται ετήσια. Οι αποφάσεις του συνεδρίου έχουν απόλυτη ισχύ για όλα τα μέλη και τις οργανώσεις του Ε.ΠΑ.Μ. και μπορούν να ανατραπούν ή να τροποποιηθούν μόνο από αποφάσεις άλλου συνεδρίου.

Άρθρο 30

Έκτακτα συνέδρια ή συνδιασκέψεις μπορούν να συνέλθουν είτε μετά από αίτηση του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του Ε.ΠΑ.Μ., είτε μετά από αίτηση από πυρήνες και τομείς που αντιπροσωπεύουν διαπιστωμένα κατ’ ελάχιστο το 30% των εγγεγραμμένων μελών του Ε.ΠΑ.Μ. Η σύγκληση του συνεδρίου ( τακτικού ή έκτακτου ) ή της συνδιάσκεψης, ανακοινώνεται όχι αργότερα από ενάμιση μήνα πριν από την ημερομηνία διεξαγωγής του. Ο κανόνας εκπροσώπησης στο συνέδριο καθορίζεται από το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο σε συνεννόηση με τους τομείς του Ε.ΠΑ.Μ.

Άρθρο 31

Εάν το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο δεν προχωρήσει σε τακτικό ή έκτακτο συνέδριο κατά τα προβλεπόμενα στην προηγούμενη παράγραφο, τότε οι τομείς που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 30% των μελών έχουν το δικαίωμα να συγκροτήσουν Οργανωτική Επιτροπή με αποκλειστικό σκοπό να συγκαλέσει το συνέδριο με συμμετοχή όλων των οργανώσεων του Ε.ΠΑ.Μ.

Άρθρο 32

Η ανακοίνωση σύγκλησης του συνεδρίου πρέπει να συνοδεύεται από την προτεινόμενη ημερήσια διάταξή του και την έκθεση δράσης του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου, που πρέπει να κατατεθούν το αργότερο δυο εβδομάδες πριν την ημερομηνία του συνεδρίου. Η προτεινόμενη ημερήσια διάταξη μπορεί να συμπληρωθεί με θέματα που προτείνουν οι τομείς ή οι πυρήνες εντός δεκαπέντε ( 15 ) ημερών μετά την επίσημη ανακοίνωση σύγκλησης του συνεδρίου. Η τελική απόφαση για την θεματολογία εγκρίνεται απ’ το συνέδριο.

Άρθρο 33

Το συνέδριο έχει σαν αποστολή : α) Να ακούσει, να εγκρίνει, ή να ασκήσει κριτική στις εκθέσεις δράσης του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου και των άλλων οργανώσεων του Ε.ΠΑ.Μ. β) Να τροποποιήσει ή να εξειδικεύσει πλευρές της κεντρικής πολιτικής συμφωνίας του Ε.ΠΑ.Μ. που εκφράζεται με την Ιδρυτική του διακήρυξη. γ) Να τροποποιήσει το Καταστατικό του Μετώπου. δ) Να συζητήσει και να καθορίσει τις γενικές γραμμές τακτικής του Ε.ΠΑ.Μ. μπροστά στην συγκυρία. ε) Να επιλέξει νέο Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο ( ΕΣΣ ), το οποίο αποτελεί το κεντρικό συντονιστικό όργανο του Ε.ΠΑ.Μ. στ) Να επιλέξει νέο Ελεγκτικό Συμβούλιο.

VIII. ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Άρθρο 34

Το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο εκλέγεται για ένα έτος από το συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ. και απαρτίζεται από πενήντα ένα ( 51 ) τακτικά μέλη και επτά ( 7 ) αναπληρωματικά. Τ α αναπληρωματικά μέλη έχουν δικαίωμα και υποχρέωση συμμετοχής στις εργασίες του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου, αλλά η ψήφος τους είναι συμβουλευτική. Το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο αντιπροσωπεύει το Ε.ΠΑ.Μ. στις σχέσεις του με όλα τα άλλα πολιτικά σχήματα και τους επίσημους θεσμούς της χώρας. Έχει την ευθύνη για την συγκρότηση κεντρικών πρωτοβουλιών με σκοπό την διεύρυνση των δραστηριοτήτων του Ε.ΠΑ.Μ., την εξειδίκευση σε προγραμματικό επίπεδο των πολιτικών του προτάσεων και την διευκόλυνση της δράσης των τομέων και των πυρήνων. Τέλος έχει στην ευθύνη του το Κεντρικό Ταμείο του Μετώπου.

Άρθρο 35

Το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο δεν είναι καθοδηγητικό όργανο, αλλά έχει την ευθύνη του κεντρικού συντονισμού με βασική αρμοδιότητα να επιβλέπει την εφαρμογή των αποφάσεων του συνεδρίου και να συντονίζει κεντρικά την δράση του Ε.ΠΑ.Μ. Το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο πρέπει από την στιγμή που εκλεγεί και συγκροτηθεί σε σώμα να δημιουργήσει μια Πολιτική Γραμματεία και ένα Οργανωτικό Γραφείο. Η Πολιτική Γραμματεία συνεδριάζει τακτικά σε εβδομαδιαία βάση με σκοπό την διαχείριση της πολιτικής του Μετώπου, ενώ το Οργανωτικό Γραφείο έχει στην ευθύνη του την διαχείριση των δεδομένων του Ε.ΠΑ.Μ., την συνδρομή στην δημιουργία νέων πυρήνων και τομέων, όπως και την εποπτεία στους πυρήνες και τους τομείς για την αντιμετώπιση οργανωτικών προβλημάτων.

Άρθρο 36

Τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου αναλαμβάνουν συγκεκριμένες αρμοδιότητες και ελέγχονται γι’ αυτές. Επίσης το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο έχει το δικαίωμα να απαλλάξει από τα καθήκοντά του οποιοδήποτε μέλος του δεν μπορεί για αντικειμενικούς ή για υποκειμενικούς λόγους να ανταποκριθεί σε αυτά. Την θέση του την καταλαμβάνει εκλεγμένο από το συνέδριο αναπληρωματικό μέλος.

Άρθρο 37

Για όλα τα μέλη του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου μπορεί να τεθεί θέμα ανάκλησης από οποιοδήποτε μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. Η ανάκληση συζητείται από το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο, αλλά η απόφαση είναι ευθύνη του τομέα όπου ανήκει το μέλος του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου για το οποίο έχει τεθεί θέμα. Η συμπλήρωση της θέσης σε περίπτωση ανάκλησης γίνεται με τον τρόπο που έχει προαναφερθεί στο προηγούμενο άρθρο.

Άρθρο 38

Το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο και τα όργανά του έχουν δικαίωμα απόσπασης μελών του Ε.ΠΑ.Μ. με σκοπό την καλύτερη εκτέλεση της αποστολής τους. Οι αποφάσεις του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου και των οργάνων του είναι δεσμευτικές για τους πυρήνες και τους τομείς του Ε.ΠΑ.Μ. Σε περίπτωση ριζικής διαφωνίας ανάμεσα σε οργανώσεις του Μετώπου και στο Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο, η διαφορά επιλύεται από έκτακτο σώμα που συγκροτείται από εκπροσώπους των δέκα μεγαλύτερων σε αριθμό μελών τομέων του Ε.ΠΑ.Μ. Οι αποφάσεις του έκτακτου σώματος είναι δεσμευτικές για όλες τις πλευρές και μπορούν να προσβληθούν μόνο στο συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ.

Άρθρο 39

Οι τακτικές συνεδριάσεις του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου συνέρχονται ανά δίμηνο, ή νωρίτερα αν απαιτηθεί από τις εξελίξεις. Κατά τις συνεδριάσεις κρατούνται στενογραφημένα πρακτικά, τα οποία μέσα σε τακτό χρονικό διάστημα δημοσιοποιούνται σύμφωνα με απόφαση του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου. Το ίδιο ισχύει και για τις τακτικές συνεδριάσεις της Πολιτικής Γραμματείας, αλλά και του Οργανωτικού Γραφείου. Την μέριμνα για την τακτική ή έκτακτη σύγκληση του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου αναλαμβάνει η Πολιτική Γραμματεία. Για τα μέλη του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου που βρίσκονται στην επαρχία, η Πολιτική Γραμματεία αναλαμβάνει να τα εξυπηρετήσει είτε με έγκαιρη τακτοποίηση της μετακίνησης και διαμονής τους, είτε με ζωντανή σύνδεση μέσω διαδικτύου για την συμμετοχή τους στην συνεδρίαση.

Άρθρο 40

Μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. δεν μπορεί για περισσότερες από δύο συνεχόμενες θητείες : α) Να είναι μέλος του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου, εκτός κι αν αποφασίσει αλλιώς το Συνέδριο. β) Να κατέχει θέση συντονιστή σε οποιοδήποτε όργανο, είτε να κατέχει οποιοδήποτε θεσμικό πολιτικό, συνδικαλιστικό ή αυτοδιοικητικό αξίωμα, εκτός κι αν αποφασίσει αλλιώς η γενική συνέλευση των οργανώσεων που τον επέλεξε.

IX. ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΕΙΣ

Άρθρο 41

Στο Ε.ΠΑ.Μ. έχουν δικαίωμα να προσχωρήσουν ανεξάρτητες οργανώσεις και πολιτικές δυνάμεις. Η δυνατότητα μιας τέτοιας προσχώρησης εξετάζεται από το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο, το οποίο είναι και το μόνο αρμόδιο όργανο να την αποδεχθεί ή να την απορρίψει. Στην περίπτωση αποδοχής της προσχώρησης οργανώσεων ή πολιτικών δυνάμεων στις τάξεις του Ε.ΠΑ.Μ., τα μέλη τους εντάσσονται στους πυρήνες και τους τομείς όπως κάθε άλλο μέλος. Το Ε.ΠΑ.Μ. αναγνωρίζει διαφορετικές ιδεολογικοπολιτικές τάσεις στις γραμμές του, αλλά δεν αναγνωρίζει οργανωμένες συνιστώσες. Οι οργανώσεις, ή οι πολιτικές δυνάμεις που αποφασίζουν να προσχωρήσουν στο Ε.ΠΑ.Μ. δεν μπορούν να έχουν επίσημη εκπροσώπηση εντός των γραμμών του Μετώπου, ούτε στα όργανά του.

X. TA ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ.

Άρθρο 42

1. Οι οικονομικοί πόροι του Ε.ΠΑ.Μ. είναι :
   • Οι μηνιαίες τακτικές και έκτακτες εισφορές των μελών.
   • Τα ποσοστά από τυχόν αποζημιώσεις των Βουλευτών.
   • Τα έσοδα από οικονομικές εξορμήσεις, εκδηλώσεις και δραστηριότητες.
2. Όλα τα αιρετά μέλη του Ε.ΠΑ.Μ στην Τοπική, Νομαρχιακή και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, καθώς και σε άλλα όργανα του μαζικού κινήματος όπου εκλέγονται με την ιδιότητα του μέλους του Ε.ΠΑ.Μ., δίνουν ποσοστό της αποζημίωσής τους που αποφασίζεται από το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο.
3. Το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο έχει την ευθύνη για τη διαχείριση των οικονομικών του Μετώπου, ορίζει τον Υπεύθυνο ( Ταμία ) και την Οικονομική Επιτροπή ( άλλα δύο μέλη του ) που καταρτίζει τον ετήσιο προϋπολογισμό και παρακολουθεί την πορεία των οικονομικών του Μετώπου.
4. Τα στοιχεία για τα οικονομικά του Ε.ΠΑ.Μ. είναι στη διάθεση όλων των μελών του.
5. Η διαχείριση των οικονομικών του Ε.ΠΑ.Μ. γίνεται με απόλυτα διαφανή τρόπο. Όλα τα έσοδα και όλες οι δαπάνες, είτε αφορούν οποιοδήποτε επιμέρους όργανο είτε το σύνολο του Ε.ΠΑ.Μ. κατατίθενται με την μορφή οικονομικού απολογισμού στο Συνέδριο.

στ. Ειδικά όσον αφορά την νόμιμη κρατική κομματική επιχορήγηση, το Ε.ΠΑ.Μ.:

• Δεν την λαμβάνει ποτέ προκαταβολικά.
• Δεν την χρησιμοποιεί για δικό του όφελος, αλλά την αποδίδει όλη, άμεσα, επίσημα και δημόσια σε έναν ανεξάρτητο φορέα ο οποίος υποχρεούται να την διαθέσει για κοινωνικούς σκοπούς.

XI. ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ

Άρθρο 43

Ως δημοψήφισμα ορίζεται η ψηφοφορία στην οποία καλούνται να συμμετάσχουν όλα τα μέλη του Ε.ΠΑ.Μ. Το δημοψήφισμα διεξάγεται την ίδια ημέρα σε όλη την Ελλάδα, σε κάθε πυρήνα του Ε.ΠΑ.Μ. ξεχωριστά. Κάθε δημοψήφισμα μπορεί να αναφέρεται μόνο σε ένα ζήτημα. Τ ο δημοψήφισμα είναι έγκυρο με συμμετοχή του 50% των εγγεγραμμένων μελών στην ψηφοφορία με βάση την απλή πλειοψηφία 50%+1.

Άρθρο 44

Δημοψήφισμα μπορεί να διεξαχθεί για οποιοδήποτε πολιτικό ή οργανωτικό ζήτημα, αρκεί αυτό να προταθεί :

• Από το 30% των μελών του Ε.ΠΑ.Μ.,
• Από το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο οποτεδήποτε.
  Άρθρο 45
  Μετά την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος σε έναν πυρήνα, ο συντονιστής του πυρήνα αποστέλλει τα αποτελέσματα στο Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο. Το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο, και μόνο αφού όλοι οι Πυρήνες του Ε.ΠΑ.Μ. έχουν αποστείλει τα επιμέρους αποτελέσματά τους, τα καταμετρά και ανακοινώνει το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο και αποτελεί την επίσημη θέση του Ε.ΠΑ.Μ. για το ζήτημα για το οποίο διεξήχθη το δημοψήφισμα και μπορεί να προσβληθεί μόνο στο Συνέδριο και αφού έχει αποφασιστεί να συμπεριληφθεί στην ημερήσια διάταξή του.

XII. ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Άρθρο 46

Το Ελεγκτικό Συμβούλιο ορίζεται για την διαφύλαξη της διαφάνειας και της λογοδοσίας στο εσωτερικό του Ε.ΠΑ.Μ. Έχει δεκαπέντε μέλη, τα οποία κληρώνονται ατομικά στο Συνέδριο ανάμεσα από τους Συνέδρους. Το Ελεγκτικό Συμβούλιο έχει υπόσταση μεταξύ δύο Συνεδρίων και οι αρμοδιότητές του είναι οι εξής :

i. Ο έλεγχος της σωστής εφαρμογής του Καταστατικού σε όλες τις δραστηριότητες του Ε.ΠΑ.Μ. και γενικότερα της τήρησης από όλα τα όργανα και όλα τα μέλη των ηθικών, ιδεολογικών, πολιτικών και κανονιστικών πλαισίων που θέτουν οι Αρχές του Ε.ΠΑ.Μ.

3. Ο έλεγχος των οικονομικών του Ε.ΠΑ.Μ. : Το Ελεγκτικό Συμβούλιο, τακτικά κάθε τρεις μήνες και έκτακτα οποτεδήποτε θελήσει, λαμβάνει από οποιοδήποτε όργανο πλήρη ενημέρωση για όλα τα θέματα οικονομικής φύσης που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του οργάνου αυτού. Επ’ αυτών, έχει δικαίωμα να ζητά στοιχεία, διευκρινίσεις και διασαφήσεις από τα αντίστοιχα όργανα ή μέλη των οργάνων.
4. Η επίλυση των όποιων εσωτερικών διαφορών ανακύπτουν στο Ε.ΠΑ.Μ. Οι διαφορές αυτές μπορούν να αφορούν σε πολιτικού, διαδικαστικού ή και προσωπικού χαρακτήρα αντιδικίες μεταξύ μελών, μεταξύ οργάνων ή μεταξύ μελών και οργάνων.
5. Η κατάθεση στο Συνέδριο μιας ετήσιας τακτικής έκθεσης αξιολόγησης των οργάνων πάνω σε θέματα τήρησης των Αρχών του Ε.ΠΑ.Μ. ( όχι σε θέματα πολιτικών αποφάσεων άλλου τύπου ).
   Άρθρο 47

Στο ελεγκτικό Συμβούλιο μπορούν να κατατεθούν προτάσεις μομφής που αφορούν στην ακύρωση απόφασης κάποιου οργάνου εκτός αποφάσεων του Συνεδρίου. Οι προτάσεις αυτές κατατίθενται πάντα εγγράφως, ενυπόγραφα και με συνοδευτική επιστολή τεκμηριωμένης αιτιολόγησης. και πρέπει να σχετίζονται με :

• Την μη τήρηση και εφαρμογή στην πράξη των Αρχών του Ε.ΠΑ.Μ.
• Την μη εφαρμογή των αποφάσεων των Συνεδρίων.
• Την μη δημοκρατική και διαφανή λειτουργία των οργάνων.

Άρθρο 48

Την όποια πρόταση μομφής στο Ελεγκτικό Συμβούλιο ακολουθούν οι εξής διαδικασίες : i. Η ακροαματική διαδικασία,

3. Η διαβούλευση των διαδίκων με την ενεργό συμμετοχή μελών του Ελεγκτικού Συμβουλίου κατά την οποία συζητούνται οι προτάσεις επίλυσης της διαφοράς με σκοπό την εξεύρεση λύσης αποδεκτής από όλες τις πλευρές.
4. Σε περίπτωση που η επίλυση της διαφοράς δεν καταστεί δυνατή, το Ελεγκτικό Συμβούλιο εκδίδει πόρισμα δεσμευτικό για την διένεξη.
   Άρθρο 49

Δεν επιτρέπονται προτάσεις μομφής που αφορούν ομάδες μελών ή οργάνων του Ε.ΠΑ.Μ. Για κάθε μέλος ή όργανο χρειάζεται ξεχωριστή πρόταση μομφής και ακολουθείται ανεξάρτητα η όλη διαδικασία.

Άρθρο 50

Το Ελεγκτικό Συμβούλιο εκδίδει κάθε τρεις μήνες, ή έκτακτα οποτεδήποτε, το εσωτερικό ελεγκτικό δελτίο του Ε.ΠΑ.Μ., το οποίο είναι ένα κείμενο ( είτε διαδικτυακής είτε φυσικής μορφής ) που διακινείται μόνο εντός του Ε.ΠΑ.Μ. και περιλαμβάνει :

• Μια συνοπτική παρουσίαση της οικονομικής κατάστασης του Ε.ΠΑ.Μ. και των οικονομικών κινήσεων που μεσολάβησαν από την έκδοση του προηγούμενου εσωτερικού ελεγκτικού δελτίου.
• Πλήρη αιτιολογημένη αναφορά όλων των προτάσεων μομφής και των σχετικών αποφάσεων που μεσολάβησαν από την έκδοση του προηγούμενου εσωτερικού ελεγκτικού δελτίου. Το εσωτερικό ελεγκτικό δελτίο μοιράζεται σε όλα τα μέλη του Ε.ΠΑ.Μ.
  Άρθρο 51
  Κανένα μέλος δεν επιτρέπεται να συμμετέχει στο Ελεγκτικό Συμβούλιο για περισσότερες από μία θητείες.

XIII. ΑΚΡΟΤΕΛΕΥΤΙΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 52

Όλες οι παράγραφοι όλων των άρθρων του παρόντος καταστατικού εξυπακούεται ότι αρχίζουν με την φράση : “Σύμφωνα με τις Αρχές του Ε.ΠΑ.Μ…”. Αν προκύψει ασάφεια ή διχογνωμία στην ερμηνεία κάποιας παραγράφου ή κάποιου άρθρου, τα πέντε ( 5 ) προτάγματα της Ιδρυτικής Διακήρυξης του Ε.ΠΑ.Μ. υπερισχύουν σε κάθε περίπτωση.

Άρθρο 53

Αν παρόλα αυτά προκύψει κάποιο θέμα η ερμηνεία του οποίου δεν είναι δυνατόν να συμφωνηθεί, τότε :

• Επιχειρείται μια πρώτη προσωρινή διευθέτηση από το Ελεγκτικό Συμβούλιο.
• Αν η παραπάνω διευθέτηση δεν πετύχει, επιχειρείται μια δεύτερη προσωρινή διευθέτηση με δημοψήφισμα η οποία δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.
• Σε κάθε περίπτωση, αρμόδιο να λάβει σχετικές τελικές αποφάσεις είναι μόνο το επόμενο
  Συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ., το οποίο και ασχολείται υποχρεωτικά με το συγκεκριμένο θέμα.
  Άρθρο 54
  Το παρόν καταστατικό μπορεί να αλλάξει μόνο στο Συνέδριο με απλή πλειοψηφία.
  Άρθρο 55
  Η εφαρμογή του παρόντος καταστατικού και γενικότερα των Αρχών του Ε.ΠΑ.Μ. βασίζεται σε κάθε περίπτωση στην πολιτική βούληση, την ωριμότητα, το αίσθημα ευθύνης και τη δημοκρατική και κοινωνική ευαισθησία των μελών του.

Ιδρυτική Διακήρυξη Του Ε.Πα.Μ

Η χώρα οδηγήθηκε εδώ και πάνω από ένα χρόνο σε ένα ασφυκτικό καθεστώς νέας κατοχής. Πρώτη πράξη αυτού του καθεστώτος ήταν η κατάλυση κάθε έννοιας δικαίου για να επιβληθεί ένα άγριο πρόγραμμα καταλήστευσης του εργαζόμενου λαού. Ο λαός με κομμένη την ανάσα ακούει καθημερινά να ανακοινώνονται όλο και πιο σκληρά, αντικοινωνικά μέτρα που ανατρέπουν τον οικογενειακό και προσωπικό προγραμματισμό, ισοπεδώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών και σπρώχνουν με βίαιο τρόπο τον λαό στη φτώχια, την ανεργία, την εξαθλίωση.

Ο εργαζόμενος χάνει μέρα με τη μέρα όλες τις εγγυήσεις για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή ζωή, ενώ ο μικρός και μεσαίος επιχειρηματίας καταστρέφονται. Χωρίς καμμιά άλλη προοπτική εκτός από την διαρκή επιδείνωση της κατάστασής του.

Όλα αυτά συμβαίνουν εν μέσω μιας μοναδικής ως προς το εύρος, το βάθος και τις καταστροφικές προεκτάσεις παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης, η οποία όταν μετατράπηκε σε κρίση χρέους έπληξε ως ασθενείς κρίκους του συστήματος την Ελλάδα και μια σειρά ακόμη χωρών της περιφέρειας της ΕΕ. Τα δεινά που υφίσταται ο λαός, η απώλεια της κυριαρχίας, η διάλυση και η καταστροφή, πηγάζουν από έναν διεθνή μηχανισμό εκμετάλλευσης με αιχμή του δόρατος ένα ολωσδιόλου παρασιτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Οι Έλληνες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, αγρότες και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες δεν καλούνται απλώς να πληρώσουν τον λογαριασμό ενός χρέους, που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε όσο περισσότερο το πληρώνεις, τόσο περισσότερο να αυξάνει, αλλά να αποδεχθούν την επίσημη υποθήκευση και εκποίηση της χώρας τους από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Αυτό υπόσχεται η κυβέρνηση και το επίσημο πολιτικό σύστημα στον ελληνικό λαό. Επιχειρούν να κρύψουν ότι το κυρίως ζητούμενο με τα «πακέτα στήριξης» δεν είναι απλώς οι επιπλέον «θυσίες» που θα κληθούν να υποστούν τα λαϊκά στρώματα. Το επίδικο ζήτημα είναι η εθνική κυριαρχία της χώρας. Με την κηδεμονία του ΔΝΤ και της ΕΕ ο Έλληνας εργαζόμενος δεν κινδυνεύει να χάσει μόνο τη δουλειά του, τη σύνταξή του, τα δικαιώματά του αλλά και την ίδια την χώρα του.

Η ίδια η δυνατότητα επιβίωσης της χώρας αμφισβητείται πλέον ανοιχτά από τους ιθύνοντες της ευρωζώνης και τις αγορές. Η χώρα θα πρέπει τουλάχιστον οικονομικά να τεμαχιστεί σε περιοχές και περιφέρειες, να εκχωρήσει την εκμετάλλευση των νησιών και τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο. Ολόκληρη η χώρα έχει μετατραπεί σε οικόπεδο που πουλιέται με το στρέμμα. Η Ελλάδα άρχισε ήδη να μεταβάλλεται σε κράτος υπό αίρεση, διαρθρωμένο σε ημιαυτόνομες περιφέρειες εύκολα ιδιωτικοποιήσιμες και προσαρτήσιμες σε γειτονικά κράτη, κρατίδια και προτεκτοράτα ανάλογα με τα συμφέροντα των μεγάλων της ευρωζώνης και των ΗΠΑ.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο συγκροτείται για να οργανώσει τιςαντιστάσεις και να ενισχύσει τον αγώνα του λαού ενάντια στο καθεστώς κατοχής. Καμπή για την ίδρυσή του υπήρξε η μεγαλειώδης αντίσταση του λαού με τις συγκεντρώσεις επί έναν και πλέον μήνα στις πλατείες σχεδόν όλων των πόλεων της Ελλάδας, με πρώτη την πλατεία Συντάγματος στο κέντρο της Αθήνας. Οι αυθόρμητες αυτές διαδηλώσεις διαρκείας ενός πολύ μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού, μετέτρεψαν τον επίμονο αγώνα διαμαρτυρίας που διεξήγαγαν κατά κύριο λόγο οι εργαζόμενοι με κινητοποιήσεις και απεργίες όλο τον προηγούμενο χρόνο, σε αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας και του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος ως τέτοιου. Από την στιγμή που ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού βγήκε στους δρόμους με πρωτοφανή συνέπεια και συνέχεια ενάντια όχι σε επιμέρους πολιτικές και μέτρα, αλλά στο επίσημο καθεστώς, όπως κι αν το καταλαβαίνει κανείς, τότε το ζήτημα που τέθηκε στην πράξη εξαρχής ήταν ποιο θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα. Πώς θα μπορέσει να κερδίσει ο λαός την αναμέτρηση που έχει ανοίξει με την εξουσία;

Το ΕΠΑΜ ήρθε να απαντήσει σ’ αυτό ακριβώς το ερώτημα. Ο αγώνας του είναι κατεξοχήν απελευθερωτικός. Είναι αγώνας εθνικός και ταυτόχρονα κοινωνικός, μιας και διεκδικεί την χώρα από τα δεσμά της τυραννίας και του δήμιου προς το συμφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, του εργάτη, του αγρότη, του μικρού και μεσαίου επιχειρηματία, του επαγγελματία και κυρίως της νέας γενιάς για να έχει μέλλον σ’ αυτόν τον τόπο.

Φιλοδοξία του ΕΠΑΜ είναι να συμβάλει καθοριστικά στην ενότητα του λαού πέρα και πάνω από κομματικές, ιδεολογικές και άλλες διαχωριστικές γραμμές. Ο λαός και η χώρα βρίσκεται σε υπέρτατο κίνδυνο. Μόνο με τη δημιουργία ενός μεγάλου κοινωνικοπολιτικού μετώπου ολόκληρου του λαού για τη διάσωση της χώρας μπορούμε να ξεφύγουμε από τον καταθλιπτικό μονόδρομο της καταστροφής, της λεηλασίας και της υπερχρέωσης.

Ένας ενωμένος και αποφασισμένος λαός δεν έχει να φοβηθεί τίποτε και κανέναν, δεν μπορεί να τον σταματήσει καμμιά απειλή, κανένα αντίποινο των αγορών ή των ισχυρών. Όποτε ο λαός αποφάσισε να ενωθεί και να διεκδικήσει τα δίκαιά του δεν υπήρξε καμμιά αντιξοότητα, καμμιά δύναμη που να στάθηκε εμπόδιο στο δρόμο του.

Αυτή η λαϊκή ενότητα πρέπει και μπορεί να οικοδομηθεί γύρω από εκείνα τα κεντρικά αιτήματα που επιτρέπουν να ανατραπεί συνολικά το καθεστώς κατοχής, εκποίησης και δουλοπαροικίας, καθώς και λειτουργήσουν ως αφετηρία δημοκρατικής αναγέννησης της χώρας στη βάση των λαϊκών συμφερόντων.

Αυτά τα κεντρικά αιτήματα συνοψίζονται ως εξής:

1. Μη αναγνώριση του δημόσιου χρέους με βάση το διεθνές δίκαιο, που επιτρέπει σε ένα κυρίαρχο κράτος να αρνηθεί να πληρώσει όλα τα παράνομα, τοκογλυφικά και καταχρηστικά χρέη, που οδηγούν τον λαό και την χώρα στην χρεοκοπία. Αυτό σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές εδώ και τώρα, ώστε να σταματήσει ο φόρος αίματος τον οποίο καταβάλλουν η χώρα και ο λαός στους διεθνείς τοκογλύφους και κερδοσκόπους. Αυτή είναι η μόνη λύση για να σωθεί η χώρα από την καταστροφή και να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους, τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους. Είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους επαγγελματίες, τους μικρομεσαίους. Είναι ο μόνος τρόπος για να γλυτώσει η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή που οργανώνουν ήδη η κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΔΝΤ. Μη αναγνώριση του χρέους σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε κανενός είδους απαίτηση που θα επιτρέψει στους δανειστές της χώρας να τη δημεύσουν, να την κατασχέσουν, να τη λεηλατήσουν. Σημαίνει ότι σταματάμε να πληρώνουμε δάνεια που έχουμε πληρώσει διπλά και τρίδιπλα. Σημαίνει ότι διαγράφουμε μονομερώς όλες τις οφειλές που υπήρξαν προϊόν ρεμούλας και κερδοσκοπίας εις βάρος της χώρας και του λαού της. Σημαίνει ότι αρνούμαστε επιτέλους να ματώνουμε για δάνεια που έρχονται από τον 19^ο αιώνα, αλλά οι αγορές και οι μεγάλοι «εταίροι» μας έχουν επιβάλει να τα πληρώνουμε έως σήμερα. Σημαίνει πολύ απλά ότι σταματάμε να πληρώνουμε τα κερατιάτικα στους διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους. Ο ελληνικός λαός οφείλει να προχωρήσει σε μη αναγνώριση του χρέους όχι γιατί θέλει να βλάψει κανέναν ή να «φάει» τα λεφτά των δανειστών του. Οφείλει να το κάνει γιατί έτσι θα ανατρέψει την σχέση οφειλέτη-δανειστή υπέρ της χώρας του και θα αποφύγει οριστικά την επίσημη χρεοκοπία. Οφείλει να το κάνει γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να σταθεί στα πόδια του, για να διεκδικήσει τη χώρα του από τις αγορές και τα αρπακτικά τους, για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, για να λυτρωθεί επιτέλους από το διεφθαρμένο σύστημα που τον κυβερνά. Γι’ αυτό και αιτήματα που αφορούν δάνεια τα οποία συνήφθησαν καλή τη πίστει και συνέβαλαν αποδεδειγμένα στην ανάπτυξη της χώρας, ο λαός δεν θα αρνηθεί να συζητήσει την ικανοποίησή τους. Στη βάση του αμοιβαίου οφέλους. Ιδίως αν συνδέονται με χρήματα μικροκαταθετών και ασφαλιστικών ταμείων, που έτσι κι αλλιώς δεν υπερβαίνουν το 15% του σημερινού δημόσιου χρέους. Πάντα με βασική προϋπόθεση ότι καμιά τέτοια απαίτηση δεν θα υπονομεύσει την πορεία της χώρας, δεν θα υποθηκεύσει το μέλλον της και ούτε θα θέσει τη χώρα υπό καθεστώς ομηρίας. Αν χρειαστεί να χάσει κάποιος, αυτός σίγουρα δεν θα είναι ο λαός και η χώρα.
2. Πρέπει να ανατραπεί εδώ και τώρα ολόκληρο το οικοδόμημα των συμφωνιών, δεσμεύσεων, παρεμβάσεων και μέτρων που πάρθηκαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου, έτσι ώστε η χώρα να αποκαταστήσει την εσωτερική έννομη τάξη της και να διεκδικήσει την κυριαρχία της από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ, που έχει εκχωρηθεί με τόσο άθλιο και προδοτικό τρόπο από το σύνολο του κυρίαρχου οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου με επικεφαλής την κυβέρνηση. Οφείλουμε με κάθε πράξη και δράση του λαϊκού κινήματος, να προειδοποιούμε του ντόπιους και ξένους επικυρίαρχους, του επενδυτές και του κερδοσκόπους των αγορών: ό,τι αρπάξατε και θα αρπάξετε στο εγγύς μέλλον, ο λαός με την πάλη του θα τα πάρει πίσω. Η επένδυση στην διάλυση και στην εκποίηση αυτής της χώρας θα σας στοιχίσει πολύ ακριβά.
3. Αποχώρηση* της χώρας μας από την Ε.Ε. με πρώτο βήμα την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος που να εκφράζει τη δυναμική μιας νέας οικονομικής πορείας της χώρας προς όφελος του λαού. Η καταστροφή δεν μας περιμένει αν φύγουμε από το ευρώ και από την Ε.Ε.*, αλλά όσο παραμένουμε υποτελείς τόσο στην Ε.Ε. όσο και στην ευρωζώνη*. Η χώρα θα πάψει να είναι έρμαιο κάθε είδους πίεσης, εκβιασμού και επιδρομής της διεθνούς κερδοσκοπίας, θα πάψει να είναι αναλώσιμο είδος των αγορών, μόνο αν ανακτήσει τον έλεγχο του νομίσματος και της οικονομίας της. Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν είναι πανάκεια, αλλά αναγκαία αφετηρία για να αλλάξουμε πορεία. Για να πετύχουμε την αναγκαία αναδιανομή πλούτου υπέρ των ασθενέστερων, αλλά και την άμεση γενναία ενίσχυση των λαϊκών εισοδημάτων, που είναι ο μόνος τρόπος για να επανεκκινήσει η οικονομία και να αρχίσει να βγαίνει από την ύφεση. Για να προχωρήσουμε στην εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών, με πρώτη την Τράπεζα της Ελλάδας, με σκοπό τον έλεγχο της οικονομίας, τον επαναπροσανατολισμό της πιστωτικής πολιτικής, το χτύπημα της χρηματιστικής αγυρτείας και τον έλεγχο της κίνησης των κεφαλαίων. Μόνο έτσι μπορούμε να εγγυηθούμε τις λαϊκές αποταμιεύσεις που διασπαθίζονται από το υπάρχον σαράφικο και τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα. Για να αναδειχθεί το κράτος σε βασικό μοχλό της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας με πρώτη την εθνικοποίηση των παλιών ΔΕΚΟ, των υποδομών και των υπηρεσιών που ιδιωτικοποιήθηκαν. Ένα κράτος που πρέπει να πάψει να αποτελεί φέουδο μιας παρασιτικής οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας η οποία σήμερα κυβερνά τη χώρα. Μόνο έτσι μπορεί να απελευθερωθεί και η ιδιωτική πρωτοβουλία του μικρού και μεσαίου επιχειρηματία από την καταδυνάστευση των τραστ, των καρτέλ, των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων της αγοράς. Για να εξασφαλίσουμε τις απαραίτητες επενδύσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η οποία δεν θα στηρίζεται σε ξένους και ντόπιους κερδοσκόπους επενδυτές, κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μονοπώλια, αλλά στις ανάγκες και στο εισόδημα των εργαζομένων, στη δυναμική και στην πρωτοβουλία των ζωντανών παραγωγικών δυνάμεων του τόπου.
4. Η πρώτη πράξη εξιλέωσης της ελληνικής κοινωνίας από τα ανομήματα των κυβερνώντων της είναι να καθίσει στο εδώλιοτο σύνολο των φυσικών και νομικών προσώπων (κόμματα και επιχειρηματικά κυκλώματα) που συμμετείχαν στην διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας σε ολόκληρη την προηγούμενη περίοδο. Όχι για να στήσει κρεμάλες στο Σύνταγμα, ούτε για να γεμίσει τις φυλακές με ανάξιους και προδότες, αλλά για να κάνει κάτι καλύτερο,  να δημεύσει άμεσα και υπέρ του δημοσίου το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων όσων φυσικών και νομικών προσώπων έχουν ανάμιξη στη διασπάθιση του δημοσίου, αλλά και στην εσχάτη προδοσία που έχει διαπραχθεί εναντίον του λαού και της χώρας με την επιβολή του καθεστώτος κατοχής και εκποίησης. Όσο για τους ενόχους μπορούμε να απασχοληθούν σε κοινωνικά ωφέλιμη εργασία, στην καθαριότητα και φύλαξη δημόσιων χώρων, στην συντήρηση υποδομών, κοκ. Γι’ αυτό και το πρώτιστο μέλημα του κινήματος δεν είναι να τα μαζέψουν και να φύγουν, αλλά να τους προλάβει πριν δραπετεύσουν για να τους δείξει πώς ο λαός τιμωρεί την εσχάτη προδοσία στην πράξη και πόσο χρήσιμοι μπορούν να γίνουν για το κοινωνικό σύνολο. Ίσως για πρώτη φορά στη ζωή τους.
5. Η διάσωση της χώρας δεν μπορεί να επιτευχθεί με τον λαό στον «γύψο» ούτε με οικουμενικές και υπερκομματικές κυβερνήσεις εκφασισμού της πολιτικής ζωής. Η διέξοδος από την κρίση απαιτεί περισσότερη, βαθύτερη και όχι λιγότερη δημοκρατία. Απαιτεί τον λαό διαρκώς στο προσκήνιο, όχι θεατή και θύμα των εξελίξεων. Απαιτεί μια νέα εξουσία με τον λαό στα κέντρα των αποφάσεων και όχι ένα διεφθαρμένο σύστημα κυβερνητικής απολυταρχίας. Απαιτεί την κατάκτηση της δημοκρατίας μέσα από την αυθεντική κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Κι αυτό μπορεί να συντελεστεί μέσα από μια συνολική πολιτειακή αλλαγή, μέσα από την εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης διευρυμένης αυθεντικής εκπροσώπησης του ίδιου του λαού με μοναδικό αντικείμενο την σύνταξη και ψήφιση ενός νέου δημοκρατικού Συντάγματος. Μόνο έτσι θα μπορέσει ο λαός να γίνει αφεντικό στον τόπο του, να οικοδομήσει ένα σύστημα διακυβέρνησης που θα βασίζεται σε μια λαϊκή αντιπροσώπευση με αιρετότητα από τα ανώτερα ως τα κατώτερα όργανα, δεσμευτική εντολή, διαρκή έλεγχο από τα κάτω, υποχρεωτική λογοδοσία των αιρετών εντεταλμένων προς τους εκλογείς τους, ανακλητότητα με κάθε αθέτηση εντολής, περιορισμένη θητεία, θέσπιση της εκ περιτροπής εναλλαγής σε αξιώματα-λειτουργίες. Μόνο έτσι θα μπορέσει να απαλλαγεί από τα δεσμά της υποτέλειας, έτσι ώστε η χώρα και ο λαός να ανοιχτούν επιτέλους στη διεθνή ζωή, να αξιοποιήσουν δυνατότητες και ευκαιρίες μέσα από την αναζήτηση νέων διεθνών ερεισμάτων, επαφών και σχέσεων με όλους τους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου, δίχως καταναγκασμούς, επιβολές και μονοπωλιακές εξαρτήσεις.

Η μάχη την οποία καλείται να δώσει σήμερα ο εργαζόμενος, ο αγρότης, ο μικρομεσαίος, ο επαγγελματίας, ο νέος δεν είναι απλώς και μόνο για τη δική του προσωπική επιβίωση. Κανείς δεν μπορεί να γλυτώσει από μόνος του, κοιτώντας μόνο την δουλειά του, όσο την έχει. Σήμερα κανένας δεν μπορεί να σωθεί δίχως να παλέψει για τη σωτηρία συνολικά της χώρας. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Δεν υπάρχουν πια άλλα περιθώρια για το «άσε πρώτα να δούμε τι θα γίνει και ύστερα βλέπουμε.» Ή οι εργαζόμενοι και ολόκληρος ο λαός θα πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και θα αναλάβουν δράση για τη διάσωση της χώρας, ή καταδικάζουμε τους εαυτούς μας και κυρίως τις γενιές που έρχονται στην πιο σκοτεινή ίσως περίοδο της νεοελληνικής ιστορίας.

Στη μάχη αυτή ο ελληνικός λαός δεν βρίσκεται μόνος του. Δίπλα του βρίσκονται και οι άλλοι λαοί των χωρών της νότιας ευρωζώνης, της ΕΕ και διεθνώς που πλήττονται από αντίστοιχες ληστρικές πολιτικές. Το καθήκον να ξεμπερδέψει με το καθεστώς της δουλοπαροικίας του χρέους πρώτα απ’ όλα στην χώρα του, ο ελληνικός λαός δεν το οφείλει μόνο στον εαυτό του, αλλά και σε όλους τους λαούς που βρίσκονται υπό τα δεσμά της ίδιας διεθνούς ληστοσυμμορίας. Κάθε δικό του απελευθερωτικό βήμα στην Ελλάδα, κάθε καίριο πλήγμα στο καθεστώς κατοχής, θα δώσει πνοή, δύναμη και αποφασιστικότητα σ’ όλους τους μαχόμενους λαούς. Η δική του εθνική και κοινωνική απελευθέρωση θα σηματοδοτήσει μια τέτοια γενικευμένη άνοιξη των λαών στην Ευρώπη, που κανενός είδους αντίδραση δεν θα μπορέσει να αναχαιτίσει.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο δεσμεύεται να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις σε κάθε αυθεντικό λαϊκό κίνημα ενάντια στο σημερινό καθεστώς απ’ όπου κι αν προέρχεται, όποιος κι αν ηγείται σ’ αυτό. Δεσμεύεται να συνδράμει ενεργά και αποφασιστικά σε κάθε μέτωπο αντίστασης και να βοηθήσει στην αφύπνιση και στην οργάνωση του λαού σε κάθε συνοικία και χώρο δουλειάς με στόχο την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Το ΕΠΑΜ είναι ανοιχτό σε κάθε δημοκράτη, πατριώτη, αγωνιστή που θέλει να παλέψει για τους ίδιους σκοπούς, χωρίς να ζητά πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, ή υποκλίσεις σε αυτόκλητες αυθεντίες, αυτοδιορισμένους ηγέτες, παράγοντες και αφανείς ή εμφανείς κομματικούς μηχανισμούς.

Το ΕΠΑΜ από την ίδια την φύση του είναι μια μεταβατική κοινωνικοπολιτική συμμαχία από ευρύτατες λαϊκές δυνάμεις με κύρια επιδίωξη την επίτευξη των βασικών στόχων και αιτημάτων του. Στις γραμμές του δεν υπάρχουν διαχωρισμοί κομματικής ή ιδεολογικής καταγωγής των μελών του, ούτε αναγνωρίζει εντός του οργανωμένες συνιστώσες και συντεταγμένες. Απηχεί την ενότητα που πρέπει να οικοδομηθεί μέσα στις τάξεις του ίδιου του λαού απέναντι στον κοινό εχθρό. Σαν συμμαχία είναι μεταβατική γιατί με την επίτευξη των κεντρικών στόχων και αιτημάτων του, το ΕΠΑΜ θα περάσει αναπότρεπτα στην ιστορία.

Αργυρούπολη, 16/7/2011

* σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση της ολομέλειας του Β’ Συνεδρίου του Ε.Πα.Μ. τον Ιούνιο του 2013.