Η εξουσία του αγώνα ενάντια στον αγώνα της εξουσίας.

του Φάνη Κοτσέτα

Το πολιτικό σύστημα φροντίζει να μας υπενθυμίζει καθημερινά ποιος είναι ο σκοπός του. Και δεν είναι φυσικά ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα αλλά τα μέσα που καθορίζουν το σκοπό. Αφού λοιπόν η επίδραση των Μέσων Μαζικής  Προπαγάνδας περιορίστηκε, αφού η υπομονή και η αντοχή των υπηκόων του εξαντλήθηκε, το καθεστώς προχωρά στο επόμενο στάδιο.  Πλέον η χώρα διαπνέεται ξεκάθαρα από μια αύρα εκφασισμού.  

Και όσοι από εμάς πίστευαν ότι οι φασίστες βρίσκονταν στις γειτονίες, θα διαπιστώσουν ότι τελικά  αυτοί βρίσκονταν πίσω από τις οθόνες της τηλεόρασης, πίσω από τα έδρανα της βουλής, πίσω από τα χρυσοποίκιλτα γραφεία των  πολιτικών και συνδικαλιστικών γραφείων.

Ο αγώνας πλέον των ανθρώπων στις Σκουριές, των κατοίκων στις Λίμνες , των εργαζομένων της ΕΡΤ και όλων όσων βρίσκονται στο "δρόμο", δεν είναι απλά ένας αγώνα διατήρησης των προσωπικών κεκτημένων. Είναι ένας αγώνας για την προάσπιση όλων αυτών που κατακτήθηκαν τους προηγούμενους αιώνες με το αίμα των λαών. Αλλά πέρα από αυτό είναι και ένας πολιτικός αγώνας για την κατάκτηση ενός ανεκπλήρωτου, για τον Έλληνα, στόχου, για την κατάκτηση της πολιτικής του ελευθερίας, για την δυνατότητα να ορίζει αυτός την πορεία της ζωής του, για την ίδια την Δημοκρατία που δεν είχε τη τύχη να την χαρεί ποτέ. 

Αντίθετα οι άνθρωποι του καθεστώτος,  που αναπαρήχθησαν  σε όλους τους τομείς της ζωής, παλεύουν να διατηρήσουν ότι τους χαρίστηκε στη διάρκεια των "χρυσών τους  χρόνων" και δείχνουν διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για αυτό.

Αυτά είναι τα πραγματικά αντίπαλα στρατόπεδα και όσο και αν προσπάθησαν να τα καλύψουν, ήταν μαθηματικά και ιστορικά βέβαιο ότι η αποκάλυψη τους δεν θα αργούσε. Τα πράγματα είναι απλά λοιπόν ή με το λαό, που παλεύει για την δημοκρατία και την ελευθερία της πατρίδας του, ή με τους κατακτητές και τους εντεταλμένους τους. 

Καλό αγώνα...    

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Πρώτη"